Hamilton, Raglan en Rotarua

De 11e februari zijn we vertrokken uit Whitianga.
Na wederom een prachtige maar zeer bochtigeweg met veel hoogteverschil zijn we naar Hamilton gereden.
Na ons in het motel te hebben gesetteld zijn we naar het Waikato museum gelopen.
Dit wordt Maori's beheerd.
Daar kwamen we aan de weet dat er in de 1e Wereldoorlog ook Nieuw Zeelanders hebben meegevochten.
Moet je je voorstellen, eerst maanden op de boot naar Europa om daar vervolgens binnen de kortste keren te sneuvelen. Te triest voor woorden.

Daarna hebben we auto gepakt en zijn naar Raglan gereden aan de westkust bij de Tasmanzee
Dit is een plek waar heel goed te surfen is maar wij waren met het verkeerde tij.
Wel hebben we er heerlijk gegeten en een prachtige zonsondergang meegemaakt.

De volgende ochtend zijn we via de Waitamo grotten naar Rotarua gereden.
Eerst een grote grot met veel grote ruimtes en een flinke afstand die begaanbaar was. De gids was reuze aardig maar had een enorm accent wat moeilijk te volgen was, maar genoeg te zien.
Tussendoor een wandeling gemaakt en toen de glimworm rots in.
Dit was lopende band werk, heel veel groepen.
De grot was wel mooi maar het klapstuk kwam op het einde. We stapten in een boot en voeren een donkere gang in.
Het plafond was bezaaid met glimwormen. Een feeërieke en tegelijk spookachtige ervaring.

Toen door naar Rotarua.
De geur komt je al tegemoet.
Het ligt in een gebied met allemaal geisers, wat met veel stoom, gesis en geborrel gepaard gaat. Er komen regelmatig wolken van zwavegeur je tegemoet.
We zitten in een motel met een schatje van een receptioniste.

13 februari zijn we eerst naar het Government Gardens gelopen.
Daar ligt een mooi museum in maar dat bleek gesloten te zijn.
Ze zeggen door de aardbeving maar daar is niets van te zien.
We hebben een lekkere wandeling langs de oever van het meer van Rotarua gemaakt waar het park aan ligt.

Na de lunch in Eatstreet, duidelijk dus allemaal restaurantjes, maar het heet echt zo, in de auto gestapt naar Te Whakarewarewa.
Dat is een Maoridorp, waar de mensen tussen de geisers en de borrelende modderpoelen wonen.
Er worden rondleidingen gegeven en een show.
Het is opvallend dat de Maori's heel trots zijn op hun cultuur.
We hebben een interessante rondleiding gedaan en zijn de volgende dag teruggegaan voor de show en een verdere wandeling.

Na een uurtje bijkomen in het motel werden we met een bus opgehaald voor een Hangi maaltijd met daarvoor allerhande informatie wederom over de Maori.
De Hangi maaltijd wordt bereid in een gat in de grond met de warmte van de ondergrondse bronnen.
Dat staat daar een paar uur te pruttelen, afgedekt met doeken of een houten deksel.
In de bus werd een chief aangewezen die de begroeting met de leider van het dorp deed namens de passagiers. Wij waren de Huai bus. Je had nog de Kiwibus, de Kea bus. De begroeting bestaat uit 2 keer tegen elkaars neus stoten.
We werden als groep, tribe, langs diverse informatiepunten geleid waar we geïnformeerd werden over de oude waarden en tradities, Frans moest er nog aan geloven om een stukje oorlogsdans te doen.
Om 11 uur werden we weer bij het motel afgezet.

Na ons ontbijt van de 14e zijn we eerst weer richting Maoridorp gegaan voor de show. Een beetje meer van hetzelfde maar toch leuk.
Na de show hebben we nog een stuk in het dorp gewandeld langs modderpoelen en meren.

Na de lunch, in een tuincentrum, zijn we naar Redwoods Whakarewarewa Forest gereden.
Hier kan een wandeling van 500 meter gemaakt worden op een hoogte van tussen de 15 en de 25 meter. Je loopt over wiebelende loopbruggen van plateau naar plateau die ze rond de bomen hebben gemaakt.
Voor Frans een eitje, die heeft voor hetere vuren gestaan, maar toch wel heel leuk.
Daarna hebben we nog een wandeling door het bos gemaakt.

Na al deze vermoeienissen hebben wij ons ondergedompeld in een Polynesische Spa aan de rand van de Government Gardens.

Het water van de baden komt uit natuurlijke bronnen en wordt daar ook door verwarmd.
Het is overal goed voor. Ik kwam er verkwikt uit. Pijn in je knieën, wat is dat?

De temperatuur varieert van 36 tot 42 graden in de diverse baden.
Er loopt iemand niets anders te doen dan dit in de gaten te houden.
Het zou gauw te heet kunnen worden.
De temperatuur in de bronnen kan oplopen tot wel 170 graden.

Na ons met een wat lekkerder geurtje te hebben gedouched zij we teruggekeerd naar het motel voor onze laatste nacht hier.